Polonijny Portal Medyczny
    • Search for:
    26paź, 2023
    Polscy naukowcy pracują nad optycznym implantem monitorującym poziom glukozy

    Polski startup właśnie rozpoczął pracę nad nowoczesnym, minimalnym w rozmiarach implantem optycznym pozwalającym na monitorowanie poziomu glukozy we krwi, który może okazać się zbawiennym rozwiązaniem dla wielu cukrzyków.

    Rozwój nauki i medycyny oprócz coraz skuteczniejszej diagnostyki generuje wiele udogodnień poprawiających komfort codziennego życia osób zmagających się z wieloma chorobami. Cukrzyca jest jedną z najczęściej diagnozowanych chorób przewlekłych współczesnego społeczeństwa i dotyczy coraz młodszych osób. Z tego też powodu niezmiernie ważnym aspektem jest dbanie o poprawę codziennej jakości życia osób chorych na tę chorobę. Wychodząc naprzeciw tej potrzebie polski startup Walletmed rozpoczął prace nad nowoczesnym implantem optycznym, który ma umożliwić chorym monitorowanie poziomu glukozy za pomocą telefonu lub zegarka.

    Implant nad którym pracują polscy badacze ma być wielkości ziarenka ryżu, dzięki tak małym rozmiarom pomiar poziomu glukozy odbywać się będzie praktycznie niezauważalnie dla chorego. Samo wszczepienie urządzenia przebiegać ma w sposób bezinwazyjny, jego podskórne wprowadzenie wykonywane będzie za pomocą zastrzyku, najlepiej pod skórą dłoni.

    Umieszczona w implancie laserowa dioda aktywowana ma być za pomocą specjalnej aplikacji zainstalowanej w telefonie lub smartwatchu. Po zbliżeniu urządzenia zainstalowany we wszczepionej kapsule spektrometr bada poziom odbicia światła w płynie międzykomórkowym, po czym przesyła dane pozwalające na oszacowanie poziomu glukozy we krwi, wyniki takiego pomiaru chory otrzymuje poprzez zastosowaną aplikację. W celu zwiększenia komfortu życia osób chorych na cukrzycę firma pracuje też nad smartwatchem, który będzie badał poziom glukozy we krwi w sposób zautomatyzowany.

    Jak podkreśla Wojciech Paprota, Prezes i współzałożyciel Walletmed powstający właśnie implant ma być jedną z najtańszych i najmniej czasochłonnych alternatyw monitorowania poziomu glukozy we krwi u osób chorych na cukrzycę, którzy dotychczas mają do dyspozycji badania za pomocą nakłucia palca lub naskórne sensory. Dotychczasowe implanty z kolei są terminowe i wymagają np. uzupełnienia płynów lub wymiany, natomiast powstające optyczne urządzenie ma być wszczepiane raz i wystarczać choremu na całe życie.

    Wyniki pierwszych badań zwiastują sukces

    Przeprowadzone wyniki badań dowiodły wysoką korelację pomiędzy pomiarami uzyskanymi za pomocą optycznego prototypu implantu a dotychczas wykorzystywanymi technikami pomiaru poziomu glukozy we krwi, takimi jak sensory naklejane na skórę, czy badania z próbki krwi. Warto jednak zaznaczyć, że badania te prowadzone były za pomocą prototypu implantu, którego rozmiary są znacznie większe niż docelowego urządzenia, a badacze obecnie pracują nad zminiaturyzowaniem implantu do wymiarów ziarenka ryżu.

    Zatem ukończenie prac nad optycznym implantem monitorującym poziom glukozy we krwi może być przełomowym odkryciem, mającym znaczny wpływ na poprawę komfortu życia osób zmagających się z cukrzycą. Powstanie miniaturowego implantu planowane jest na przyszły rok, zaś na przełomie 2025 i 2026 roku produkt ma zostać wprowadzony na rynek.

    źródło: PAP

    23paź, 2023
    Polska medycyna liderem w leczeniu SMA

    Długoterminowe badania wykazują, że Polska jest jednym z czołowych liderów mogących pochwalić się skutecznym leczeniem rdzeniowego zaniku mięśni, czyli SMA. Jak sugerują eksperci, program leczenia SMA w Polsce jest jednym z najskuteczniejszych na świecie.

    Polscy lekarze znajdują się w światowej czołówce, jeżeli chodzi o skuteczną diagnostykę i leczenie rdzeniowego zaniku mięśni. Jak podkreślają eksperci program leczenia SMA w Polsce jest jednym z najlepszych i najbardziej kompleksowych, począwszy od rejestracji, kwalifikacji, po leczenie, a nawet rehabilitację. Pacjenci mają dostęp do wszystkich możliwych medykamentów, a kompleksowemu leczeniu poddawana jest każda osoba, która się kwalifikuje.

    Warto podkreślić, że od 2019 roku w Polsce dostępne jest nowoczesne leczenie SMA, które zminimalizowało śmiertelne zagrożenie tej choroby. Praktykowany program badań przesiewowych noworodków w kierunku wczesnego wykrywania rdzeniowego zaniku mięśni. Wczesne wykrycie schorzenia u noworodka, jeszcze przed wystąpieniem objawów SMA jest szczególnie ważne przy szybkim wdrożeniu leczenia, przynoszącego najlepsze efekty.

    Czym jest SMA?

    Rdzeniowy zanik mięśni to rzadki, ale bardzo ciężki, uwarunkowane genetycznie schorzenie z zakresu chorób nerwowo-mięśniowych. SMA (ang. spinal muscular atrophy) powstaje w wyniku wady genetycznej, a jego następstwem jest stopniowe zanikanie mięśni uwarunkowane obumieraniem neuronów znajdujących się w rdzeniu kręgowym, które odpowiedzialne są za skurcze i rozkurcze mięśni. Schorzenie to w rezultacie może doprowadzić do częściowego lub nawet całkowitego paraliżu. Rdzeniowy zanik mięśni dotyka osób w różnym wieku, jednak w znacznej większości przypadków pierwsze objawy występują w wieku niemowlęcym lub wczesnym dzieciństwie.

    Nowoczesne metody leczenia potrafią skutecznie powstrzymać dalszy rozwój choroby i dają wymierne korzyści w postaci poprawy stanu zdrowia pacjentów. Leczenie jest tym skuteczniejsze, im szybciej zostanie wdrożone, najlepsze efekty obserwuje się przy wprowadzeniu leczenia jeszcze przed wystąpieniem pierwszych objawów.

    20paź, 2023
    Osteoporoza – czym jest, jak leczyć i zapobiegać?

    Osteoporoza to choroba szkieletu, której głównym problemem jest zmiana gęstości kości oraz zaburzenia spójności tkanek, które prowadzą do złamań, nawet przy niewielkich urazach. Profilaktyka, wczesne wykrycie choroby i jej leczenie są bardzo ważną kwestią, o której warto przypomnieć szczególnie w Światowy Dzień Osteoporozy.

    Osteoporoza to metaboliczna choroba kości, której przebieg charakteryzuje się ubytkiem masy kostnej, prowadzącej do zmniejszenia jej gęstości, co w konsekwencji prowadzi do osłabienia wytrzymałości kości, generując zwiększenie ryzyka złamań. Choroba ta jest bardzo rozpowszechniona w społeczeństwie, dotyka głównie osób starszych w grupie powyżej 50. roku życia, niemniej jednak ostatnie obserwacje dowodzą, że pojawia się ona także u coraz młodszych osób, a jej rozwojowi sprzyjać może brak aktywności fizycznej, nadwaga, niewłaściwa dieta, palenie tytoniu, czy spożywanie alkoholu. Za determinant zwiększający ryzyko wystąpienia osteoporozy uważa się też niedostateczną ekspozycję na światło słoneczne, w wielu przypadkach skutkujące niedoborem witaminy D.

    Choroba zazwyczaj rozwija się w ukryciu, nie dając widocznych symptomów w początkowej fazie, jednym z pierwszych objawów jest złamanie kości w wyniku drobnego urazu, choć przejawem sugerującym wystąpienia choroby mogą być też bóle pojawiające się po uprawianiu aktywności fizycznej. W zaawansowanej fazie choroby zaobserwować można zaburzenia wzrostu, czy powstanie nadmiernej kifozy piersiowej (tzw. garbu starczego), występujących na skutek zmian w kościach, dlatego też profilaktyka i upowszechnianie wiedzy na temat choroby są ważne.

    20 października ustanowiony został Światowym Dniem Osteoporozy w 1996 roku przez Międzynarodową Fundację Osteoporozy (IOF). Dzień ten powstał ze względu na wzrost liczby osób borykających się z chorobą, a jego głównym celem jest edukowanie społeczeństwa na temat objawów osteoporozy oraz dostępnych metod leczenia.

    Jak zdiagnozować i leczyć osteoporozę?

    Kluczowym badaniem, które wykonuje się w kierunku wykrycia osteoporozy jest densytometria kości, polegujące na ocenie gęstości mineralnej kości. Dodatkowymi badaniami, które wykonuje się w celu diagnostyki tej choroby są także badania radiologiczne, obrazowe, czy laboratoryjne.

    Osteoporoza jest schorzeniem znajdującym się w zakresie kompetencji reumatologa. Choroba leczona jest głównie poprzez farmakoterapię, w tym głównie medykamenty hamujące resorpcję kości. Dodatkowo w leczeniu tego schorzenia stosowana jest suplementacja wapnia i witaminy D, istotny element terapii w przypadku osteoporozy pełni też fizjoterapia.

    18paź, 2023
    Onychofagia, czyli nawykowe obgryzanie paznokci

    Obgryzanie paznokci to powszechnie znany nawyk utożsamiany z syndromem stresu i napięć emocjonalnych, w psychologii zjawisko to nazywa się onychofagią. Nawyk obgryzania paznokci dotyczy zarówno dzieci, jak i dorosłych, oprócz nieestetycznego wyglądu, może mieć negatywne konsekwencje dla zdrowia.

    Onychofagia jest zaburzeniem z grupy BFRB (body focused repetitive behaviors), nawyk ten zaliczany jest do tzw. psychodermatoz, czyli chorób dermatologicznych o podłożu ściśle związanym z zaburzeniami psychicznymi. Samo pojęcie onychofagia pochodzi od greckich słów „onycho” oznaczającego paznokieć i „phagos” – jeść.

    Nałogowe obgryzanie paznokci w łagodnym stopniu obejmuje szkodliwe skracanie płytki paznokcia przy użyciu zębów, syndrom ten najczęściej występuje pod wpływem wystąpienia stresu, głodu lub znudzenia. Efektem onychofagii są nieestetycznie wyglądające dłonie, ze zbyt krótką płytką paznokcia, a często też widocznymi zadrapaniami, czy strupami powstałymi w wyniku przerwania ciągłości naskórka.

    Zaburzenie to najczęściej występuje u dzieci, jednak dotyka też części dorosłych, a jego głównym objawem jest niekontrolowane wkładanie rąk do ust i obgryzanie paznokci wraz z naskórkiem, które w konsekwencji prowadzi do zniekształceń, a nawet wystąpienia stanów zapalnych w miejscach uszkodzonego naskórka i płytki paznokcia. Onychofagia występuje w dwóch postaciach: łagodniej, podczas której obgryzanie paznokci występuje sporadycznie oraz niebezpiecznej, w wyniku której dochodzi do znacznych uszkodzeń palców, prowadzących do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w przypadku ostrego przebiegu zaburzenia zalecana jest konsultacja medyczna z lekarzem specjalistą.

    13paź, 2023
    Hilary Koprowski – twórca pierwszej skutecznej szczepionki przeciw wirusowi polio

    Hilary Koprowski to polski lekarz specjalizujący się w dziedzinie wirusologii i immunologii, jako pierwszy na świecie odkrył skuteczną szczepionkę przeciw polio – wirusowi wywołującemu chorobę Heinego-Medina.

    Hilary Koprowski urodził się w 1916 roku w Warszawie, gdzie dorastał i rozpoczął karierę naukową, w 1939r. wraz z żoną wyjechał z Polski, zamieszkując w rozmaitych państwach, aż do 1944r., kiedy to na stałe przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych, gdzie opublikował mnóstwo prac naukowych oraz był profesorem nadzwyczajnym na Thomas Jefferson University, zmarł w 2013 roku w Filadelfii. Medyk specjalizował się głównie w dziedzinie wirusologii i immunologii, a jego znaczącym osiągnięciem było wynalezienie szczepionki przeciwko polio. Co ciekawe Koprowski uznawany jest za człowieka renesansu, był bardzo utalentowany, oprócz medycyny interesował się też muzyką, poezją i sztuką.

    Jednym z największych osiągnięć medyka jest wynalezienie pierwszej skutecznej szczepionki przeciw wirusowi polio, które ma znaczenie nie tylko dla profilu zawodowego naukowca, ale i dla ogółu ludzkości. Polio to wirusowa choroba zakaźna, która dawniej była źródłem epidemii na całym świecie, w Polsce zaś choroba szczytowy moment osiągnęła w latach 50. XX wieku, kiedy to właśnie dzięki doustnej szczepionce wynalezionej przez Hilarego Koprowskiego udało się zahamować epidemię.

    Na przestrzeni swej działalności naukowo-badawczej Hilary Koprowski w 1957 roku został kierownikiem Instytutu Anatomii i Biologii Wistara w Filadelfii, który przekształcił w nowoczesny ośrodek biomedyczny. Badania prowadzone w ramach instytutu obejmowały zakres wirusologii, biologii komórki, onkologii eksperymentalnej czy immunogenetyki.

    Warto dodać, że Hilary Koprowski wspierał młodych naukowców, w 1989 roku powołał do życia działającą do dziś Fundację im. Koprowskich, której główną misją jest wspieranie polskich naukowców oraz podtrzymywanie polsko-amerykańskiej współpracy naukowej.

    10paź, 2023
    Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego

    Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego obchodzony jest 10 października, jego celem jest zwiększenie świadomości społeczeństwa w zakresie leczenia i profilaktyki zaburzeń zdrowia psychicznego.

    Obchodzony 10 października Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego zainicjowany został przez Światową Federację Zdrowia Psychicznego (World Federation for Mental Health) w 1992 roku. Początkowo święto to nie miało określonego specjalnego charakteru, za główne cele przyjęty został aspekt upowszechniania polityki zdrowia psychicznego oraz zwiększanie społecznej świadomości poprzez edukację z zakresu istoty zaburzeń emocjonalnych i psychicznych, a także wsparcia walki ze stygmatyzacją społeczną.

    Według prognoz Światowej Organizacji Zdrowia Psychicznego w przeciągu najbliższych lat zaburzenia psychiczne będą jednym z głównych problemów zdrowotnych ludzkości. Dynamiczne tempo życia, codzienny stres, czy brak czasu na odpoczynek i wyciszenie sprzyjają pojawieniu się zaburzeń z zakresu sfery emocjonalnej i psychicznej. Coraz większy odsetek ludzkości wraz z rozwojem cywilizacyjnym zapada na schorzenia o podłożu psychicznym, dlatego też edukacja z zakresu profilaktyki i leczenia zdrowia psychicznego jest tak ważnym aspektem współczesnej rzeczywistości.

    9paź, 2023
    Ozonoterapia – kiedy jest skuteczną alternatywą w leczeniu?

    Ozonoterapia to metoda leczenia, która skuteczna jest w leczeniu wielu różnorodnych schorzeń o podłożu zapalnym, zakaźnym, a nawet nowotworowym. Jednakże przez wykorzystanie ozonu, będącego głównym składnikiem terapii często leczenie to uznawane jest za medycynę niekonwencjonalną.

    Ozonoterapia jest metodą leczenia z zakresu medycyny alternatywnej, jako główny składnik terapii wykorzystuje ozon, który może być dostarczany do organizmu różnymi drogami. Istotą ozonoterapii jest inaktywacja, czyli proces unieszkodliwienia wirusów, bakterii, grzybów i innych patogenów poprzez wykorzystanie mieszaniny ozonu i tlenu.

    Sam ozon jest gazem toksycznym, a więc wykorzystany w nieodpowiedni sposób może doprowadzić nawet do śmierci, z tego też powodu w wielu przypadkach ozonowanie uznawane jest za niekonwencjonalna metodę leczenia. Niemniej jednak związek ten wykorzystywany w odpowiedni sposób ma wiele właściwości leczniczych, m.in. silnie natlenia organizm, poprawia krążenie krwi, neutralizuje drobnoustroje chorobotwórcze, stymuluje układ odpornościowy oraz pobudza zachodzące organizmie procesy biochemiczne.

    Za twórcę ozonoterapii uważa się irlandzkiego lekarza Georgea Stokera, który na początku XX wieku rozpoczął leczenie swoich pacjentów właśnie z wykorzystaniem ozonu, wyniki tego przedsięwzięcia opublikował w 1916 r. na łamach The Lancet.

    Ozonoterapia jest skuteczna metodą leczenia w przypadku wielu różnorodnych schorzeń, wykorzystuje się ją m.in. w leczeniu infekcji wirusowych, boreliozy, zapalenia stawów i kości, łuszczycy, trądziku, trudno gojących się ran, a także medycynie estetycznej, czy stomatologii. Pacjent mieszankę tlenu otrzymać może miejscowo lub ogólnoustrojowo, najczęściej stosowane metody aplikacji to iniekcja dożylna lub domięśniowa, płukanie zatok, rękaw lub but ozonowy, czy wstrzyknięcie substancji do krążków międzykręgowych.

    5paź, 2023
    Spektakularna operacja. Polscy chirurdzy przyszyli głowę dziecku

    W 2021 roku polscy chirurdzy dokonali przełomowej operacji, lekarze z Gdańska niemal dosłownie przyszyli głowę 3-letniej dziewczynce, która uległa poważnym obrażeniom w wypadku samochodowym.

    Pionierska operacja odbyła się w 2021 roku, kiedy to 3-letnia dziewczynka, która ucierpiała w wyniku wypadku samochodowego trafiła do szpitala z ciężkimi obrażeniami. Silne uderzenie doprowadziło do ciężkich uszkodzeń, dziecku praktycznie „wyrwało” głowę, a  więzadła i kości zostały rozerwane, głowa wówczas trzymała się głównie dzięki mięśniom i skórze, które wytrzymały uraz. Jak zauważyli medycy, szczęśliwie nie doszło do przerwania rdzenia kręgowego.

    Lekarze, aby ratować 3-letnią dziewczynkę przeprowadzili 6-godzinną operację, podczas której wykorzystali nowatorską metodę polegającą na połączeniu kości kręgosłupa za pomocą małych śrubek i innych implantów, co umożliwiło ustabilizowanie kręgów u dziewczynki. Dzięki staraniom wybitnych medyków dziewczynka może chodzić i poruszać rękami.

    Światowy sukces polskich medyków

    O spektakularnej operacji, której dokonali polscy lekarze z gdańskiego szpitale Copernicus w 2021 roku było bardzo głośno, o osiągnięciu chirurgów rozpisywały się różnorodne media na całym świecie.

    Operacja była bardzo skomplikowana i długotrwała, zabieg podzielony został na dwa etapy, pomiędzy którymi dziecko przełożone zostało z początkowej pozycji na plecach do pozycji na brzuchu. Przed operacją dziewczynka przebywała w stanie śpiączki farmakologicznej, co miało na celu unieruchomienie dziecka i zminimalizowanie ryzyka przerwania rdzenia kręgowego, co mogłoby wystąpić w wyniku ruchu.

    Technika łączenia kości w ten sposób była już wcześniej stosowana w przypadku osób dorosłych, zaś u tak małych dzieci, ze względu na niestabilny kręgosłup jest to wręcz niemożliwe. Jednakże, gdańscy lekarze podjęli się wykonania skomplikowanego zabiegu, podczas którego połączyli uszkodzone kości kręgosłupa za pomocą m.in. małych śrubek ortopedycznych i innych specjalistycznych implantów.

    Spektakularnej operacji w 2021 roku dokonali medycy z zespołu prof. Wojciecha Kloc, w składzie: dr Wojciech Wasilewski oraz asystujący Patryk Kurland, Łukasz Dylewicz (neurofizjolog) i anestezjolog Marta Bielewicz.

    24wrz, 2023
    Ludwik Teichmann

    Ludwik Teichmann (1823–1895) – lekarz, który opracował metodę tworzenia wzorców anatomicznych układu chłonnego. Jego preparaty można podziwiać w Muzeum Anatomii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Dzięki doskonałej znajomości chemii już w czasie studiów wymyślił również w jaki sposób wykryć obecność krwi w miejscu zbrodni. Jego metoda jest używana do dziś przez kryminologów i medyków sądowych. Nie wymaga dużych nakładów finansowych, a efekt jest natychmiastowy.

    powięzi
    22wrz, 2023
    Mobilizacja blizny – dlaczego jest ważna?

    Wiesz, że całe nasze ciało pokrywa powięź? Wspiera mięśnie, kości, narządy wewnętrzne, naczynia oraz nerwy. Wyobraź sobie, że masz założone ciasne materiałowe body na całe ciało. Jeśli przytrzymasz je w jednym miejscu nieruchomo, będzie ciągnąć i utrudniać ruch w innym. To właśnie często dzieje się z powięzią, kiedy powstają na naszym ciele głębokie blizny, takie jak np. po cesarskim cięciu. Powięź jest blokowana przez bliznę. Dlatego tak ważna jest jej mobilizacja. 

    Blizna po cesarskim cięciu może wpływać na ograniczenie ruchomości tkanek brzucha i klatki piersiowej, a nawet mieć wpływ na kontur twarzy! Ma wpływ na ruchomość bioder. Wpływa na mięśnie dna miednicy. Blizna może się również przyczynić do bólu pleców. 

    Nie każda blizna może być poddana mobilizacji. Nie każda też tego potrzebuje.

    Z blizną możemy udać się do fizjoteraputy. On oceni jej stan i zaproponuje plan działania, jeśli będzie to potrzebne.

    Należy pamiętać, że bliznę można mobilizować dopiero po zagojeniu się rany. Nie warto jednak czekać zbyt długo. 

    Jeśli zabieg, po którym zostanie blizna jest planowany, warto udać się do specjalisty jeszcze przed operacją. Niekiedy warto przygotować tkanki na to, co je czeka. 

    Dobrze jest pamiętać, że nasze ciało stanowi całość. Jeden element ma wpływ na inne. Coś, co może z pozoru wydawać nam się jedynie drobnym mankamentem urody, tak naprawdę może mieć poważne konsekwencje zdrowotne.

    Dbajmy o siebie!