Polonijny Portal Medyczny
    • Search for:
    27mar, 2024
    Pierwsze w Polsce robotyczne resekcje przełyku, dokonali ich specjaliści WIM

    W WIM-PIB zespół torakochirurgiczny przeprowadził pierwsze w Polsce małoinwazyjne resekcje przełyku z zastosowaniem systemu DaVinci Xi.

    Robotyczna resekcja przełyku jest zabiegiem małoinwazyjnym i bezpiecznym dla pacjenta. Technika operacyjna charakteryzuje się dobrymi wynikami onkologicznymi, umożliwia też bardzo szeroką limfadenektomię w obrębie jamy brzusznej oraz klatki piersiowej.

    Badania dowodzą również, że zastosowanie robotycznej resekcji przełyku w porównianiu z alternatywną chirurgia otwartą wiąże się bezpośrednio z mniejszą śródoperacyjną utratą krwi, mniejszym stopniem odczuwania bólu pooperacyjnego, szybszym powrotem do sprawności funkcjonalnej, czy lepszą jakością życia po zabiegu.

    Pierwsze tego typu zabiegi wykonali medycy z Wojskowego Instytutu Medycznego – Państwowego Instytutu Badawczego. Pierwsze w Polsce robotyczne resekcje przełyku przeprowadził zespół torakochirurgiczny, w składzie: dr n. med. Michał Wiłkojć, dr n. med Marcin Zawadzki, dr n. med Paweł Łukaszewicz, przy współpracy z zespołem anestezjologicznym kierowanym przez lek. Michała Ciska, natomiast bezpośrednią opiekę nad pacjentami w okresie okołooperacyjnym sprawował zespół Klinicznego Oddziału Intensywnej Terapii.

    Źródło: WIM

    20mar, 2024
    Polscy badacze sprawdzą, czy substancje chemiczne zaburzają funkcjonowanie układu hormonalnego

    Wpływ substancji chemicznych na zaburzania funkcjonowania układu hormonalnego zbadają naukowcy z Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w ramach projektu HYPIEND.

    Badanie zakłada monitorowanie stanu zdrowia blisko 800 kobiet w ciąży i później małych dzieci w wieku do 18 miesiąca życia pod kątem oddziaływania związków endokrynnie czynnych, czyli chemicznych substancji mających budowę zbliżoną do niektórych hormonów, takich jak m.in. estrogeny, progesteron, czy androgeny.

    EDC, czyli związki endokrynnie czynne znajdują się w produktach stosowanych na co dzień, takich jak chociażby artykuły do higieny osobistej, kosmetyki, środki czyszczące, czy żywność i napoje. Dotychczas zindentyfikowanych zostało wiele substancji tego typu, w tym m.in. bisfenol A, ftalany, polichlorowane bifenyle, fluoropolimery, czy dioksyny, a dysruptory te mogą powodować np. niedoczynność tarczycy, przedwczesne dojrzewanie płciowe, zaburzenia płodności, a nawet przyczyniać się do powstania nowotworów złośliwych. Substancje te absorbowane mogą być do organizmu wieloma drogami, głównie poprzez długotrwały kontakt w czasie produkcji, ale też drogą pokarmową, czy przezskórną.

    Ideą projektu HYPIEND jest przebadanie wpływu wspomnianych substancji chemicznych i efektu ich ekspozycji na układ hormonalny. Badacze zakładają pięcioletni proces obserwacji, który pozwoli wyjaśnić dotąd nieznany sposób i zakres oddziaływania tzw. dysruptorów endokrynnych na układ hormonalny, gdyż jak podkreślają naukowcy nadal nie wyjaśnione jest m.in. to, jak wpływają one na oś podwzgórze – przysadka mózgowa.

    Dotychczas ustalono, że dysruptory endokrynne wykryte mogą zostać m.in. w mleku, moczu, we krwi i płynie owodniowym, na ich działanie szczególnie narażone są młode organizmy, stąd też decyzja o prowadzeniu badań właśnie w grupie najmłodszych. W projekcie badawczym z ramienia CMKP w międzynarodowym projekcie HYPIEND uczestniczy II Klinika Położnictwa i Ginekologii oraz Zakład Medycyny Stylu Życia Szkoły Zdrowia Publicznego.

    Źródło: PAP

    18mar, 2024
    Odkrycie polskich naukowców może przyczynić się do powstania nowych terapii przeciwwirusowych

    Naukowcy z Międzynarodowego Instytutu Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie odkryli znaczące podobieństwo między głównymi rodzajami betakoronawirusów, w tym groźnymi SARS-CoV-2 i MERS oraz wywołującym przeziębienia wirusem OC43. Fakt ten może przyczynić się do opracowania nowych terapii przeciwwirusowych.

    Betakoronawirusy są rodzajem wirusów RNA z rodziny Coronaviridae, które są zdolne do infekowania kręgowców, a także wywoływania epidemii, w tym również globalnych pandemii. W zmniejszeniu zagrożenia stwarzanego przez betakoronawirusy kluczowe jest zrozumienie ich różnorodności molekularnej, co ma ogromne znaczenie także w przypadku opracowywanie medykamentów przeciw nim.

    Na przestrzeni badań naukowcy przeprowadzili analizę RNA czterech głównych typów betakoronawirusów, w tym groźnych SARS-CoV-2 i MERS oraz wywołującego przeziębienia wirusa OC43. Wiadomo, że liczą one około 30 tysięcy nukleotydów i znacznie się od siebie różnią, jednak w badaniach tych skupiono się na analizie struktury przestrzennej i dynamiki około 500 nukleotydów zlokalizowanych na samym początki nici RNA, czyli tzw. końcu 5’, który odgrywa kluczową rolę w namnażaniu wirusów w zainfekowanych komórkach.

    W badaniach użyto zaawansowanych technik biochemicznych, biofizycznych i bioinformatycznych, w tym m.in. próbkowania chemicznego, mikroskopii krioelektronowej, mikroskopii sił atomowych i modelowania komputerowego. Badania wykazały obecność wielu podobnych elementów strukturalnych w tym obszarze, pomimo tego, iż tworzone są przez odmienne sekwencje nukleotydowe w RNA poszczególnych betakoronawirusów.

    W opinii badaczy ustalenia te dowodzą, że ten krytyczny region regulacyjny ma wspólne cechy pomiędzy różnymi betakoronawirusami, co może pozwolić na celowanie w niego lekami przeciwwirusowymi o szerokim spektrum działania. Odkrycie to ma fundamentalne znaczenie dla zrozumienia podobieństw w funkcjonowaniu betakoronawirusów, co rzuca jednocześnie nowe światło na molekularne mechanizmy działania wszystkich koronawirusów.

    Nad badaniami pracował międzynarodowy zespół pod kierownictwem prof. Janusza Bujnickiego z Międzynarodowego Instytutu Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie we współpracy z Consejo Superior de Investigaciones Cientificas w Madrycie i Uniwersytetem Jagiellońskim w Krakowie. Wyniki zaś opisane zostały na łamach czasopisma „Nucleic Acids Research”.

    Źródło: PAP

    15mar, 2024
    Hipoglikemia i hiperglikemia. Jak rozpoznać i leczyć ostre powikłania cukrzycy?

    U osób chorych na cukrzycę, jak w przypadku wielu schorzeń wystąpić mogą powikłania w różnym stopniu. Pacjenci dotknięci chorobą cukrzycową zmagać się mogą z ostrymi powikłaniami stwarzającymi realne zagrożenie, takimi jak hiperglikemia, czyli nadmiernym poziomem cukru lub będąca jej przeciwieństwem hipoglikemia, zwana niedocukrzeniem.

    Cukrzyca jest cywilizacyjną chorobą metaboliczną, charakteryzującą się zaburzeniami prawidłowego stężenia cukru we krwi. Jak w przypadku każdej choroby, jej przebieg wiązać się może z różnorodnymi powikłaniami, zarówno przewlekłymi takimi, jak retinopatia cukrzycowa, nefropatia cukrzycowa, neuropatia cukrzycowa, choroby serca, udar lub stopa cukrzycowa, jaki i ostrymi powikłaniami cukrzycy, którymi są właśnie hiperglikemia i hipoglikemia. Choć oba te schorzenia dotyczą zaburzeń stężenia glukozy we krwi niemniej jednak ich charakter jest różny i dotyczy rozbieżnych zjawisk.

    Hiperglikemia związana jest z podwyższonym stężeniem cukru we krwi, osoby nią dotknięte definiuje się jako pacjentów z zaburzonym metabolizmem glukozy. Choroba ta prowadzić może do długotrwałych uszkodzeń i niewydolności wielu narządów, atakując m.in. oczy nerwy, serce, czy nerki. Wśród kluczowych objawów hiperglikemii wymienia się wzmożone pragnienie, chudnięcie pomimo wzmożonego łaknienia, czy poliurię, czyli zwiększoną ilość oddawanego moczu.

    Chorobę tę leczy się głównie poprzez wyrównywanie nieprawidłowego poziomu glukozy we krwi, który normalizuje się poprzez podanie insuliny. Chorzy na to schorzenie funkcjonują normalnie, jednak zobowiązani są do regularnej kontroli poziomu cukru. Niemniej jednak ostre stany hiperglikemiczne stanowią bezpośrednie zagrożenie życia, określane są one również jako cukrzycowa kwasica ketonowa oraz stan hiperglikemiczno -hipermolalny.

    Hipoglikemia z kolei charakteryzuje się krytycznym spadkiem poziomu glukozy we krwi, który stwarza realne zagrożenie dla organizmu. Głównymi przyczynami choroby są niedobory pokarmowe, nadmiar insuliny w organizmie, a także intensywny wysiłek fizyczny bez właściwego przygotowania. Lekka hipoglikemia objawia się uczuciem nerwowości, zwiększoną potliwością, uczuciem przyspieszonego bicia serca, ospałością, bólem głowy, czy drżeniem rąk. Objawy te powinny wymusić u pacjenta działanie mające na celu zapobieganie wystąpieniu stanu ciężkiej hipoglikemii, wymagającej interwencji innych osób w celu przywrócenia równowagi glikemicznej, w przypadku nieudzielenia odpowiednio szybkiej pomocy może dojść do utraty przytomności, ten zaawansowany przebieg choroby wiąże się ze stanem bezpośredniego zagrożenia życia.

    W przypadku wystąpienia niepokojących objawów hipoklikemicznych chory powinien dokonać pomiaru poziomu glukozy we krwi, a w przypadku niedocukrzenia spożyć szybko wchłaniające się węglowodany, najlepiej w płynnej postaci, aby uzupełnić niedobory. W ostrym przebiegu hipoglikemii najczęściej wymagana jest interwencja medyczna, obejmująca m.in. podanie glukozy dożylnie.

    Hiperglikemia i hipoglikemia to choroby związane z nieprawidłowym poziomem glukozy we krwi, niemniej jednak sposób postępowania w przypadku wystąpienia objawów nie jest identyczny.  

    Źródła: Termedia, NFZ

    14mar, 2024
    Zespół polskich badaczy dokonał przełomu w badaniach nad mRNA

    Polscy naukowcy opracowali nową modyfikację mRNA, której właściwości mogą być przełomowym odkryciem dla współczesnej medycyny, dzięki nim możliwy będzie m.in. rozwój nowoczesnych terapii celowanych oparty na technologii mRNA.

    Badacze z Uniwersytetu Warszawskiego przy współpracy z naukowcami Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego oraz spółki spin-off UW ExploRNA Therapeutics opracowali nową modyfikację mRNA. Badania kierowane przez prof. Jacka Jemielitego i dr hab. Joannę Kowalską mogą przyczynić się m.in. do rozwoju nowych metod leczenia chorób rzadkich, czy projektowania szczepionek przeciwnowotworowych.

    Informacyjny kwas rybonukleinowy, czyli mRNA jest matrycą do budowy białek w komórkach i odgrywa znaczącą rolę w ekspresji informacji genetycznej. Innowacyjna modyfikacja, którą opracowali naukowcy może okazać się przełomem współczesnej medycyny, który umożliwi m.in. rozwój nowoczesnych terapii celowanych opartych na mRNA. Wyniki badań opublikowane zostały na łamach czasopisma „Journal of the American Chemical Society”.

    Naukowcy podkreślają, że dzięki tej nowo odkrytej technologii świat medycyny może myśleć o znacznie szerszym zastosowaniu mRNA. Jak podkreśla prof. Jacek Jemielity z Centrum Nowych Technologii UW efektywnie ulegającą translacji cząstkę mRNA w przyszłości wykorzystać można do projektowania nowych terapii przeciwnowotworowych, czy zastosować w leczeniu chorób rzadkich i różnorodnych chorób o podłożu genetycznym.

    Ideą badań prowadzonych przez naukowców było odkrycie modyfikacji mRNA pozwalającej na uzyskanie możliwie największej ilości terapeutycznego białka przy jak najniższej dawce terapeutycznego mRNA. Badacze zaproponowali modyfikację końca 5’ mRNA w pozycji, która często ulega naturalnym modyfikacjom w warunkach komórkowych (metylacja w pozycji N6 adenozyny jako pierwszego nukleotydu na końcu 5’), jest to tzw. modyfikacja posttranskrypcyjna, zachodząca w komórkach po biosyntezie mRNA. Warto dodać, że modyfikacja ta jest odwracalna, gdyż w komórkach istnieje enzym zdolny do jej usuwania (FTO). Funkcja tej naturalnej modyfikacji nie została jeszcze poznana, jednak podczas analizy wyników badań zauważyć można związek z większą produktywnością mRNA.

    W trakcie badań naukowcy grupę metylową zastąpili banzylową, co w efekcie okazało się być odpowiednią imitacją naturalnej modyfikacji własności mRNA, która jest nieusuwalna przez enzym FTO. Doprowadza to do aktywacji syntetycznego mRNA pod względem produktywności, której wyłączenie w przeciwieństwie do naturalnej niemożliwe jest poprzez enzym FTO, co w praktyce oznacza wytwarzanie znacznie większej ilości białka, na którego produkcję  zapisana jest instrukcja w takiej cząsteczce mRNA.

    Podczas badań naukowcy dowiedli, że tak uzyskana cząsteczka w niektórych układach wykazuje nawet sześciokrotnie większą produktywność. Dokonana przez badaczy modyfikacja określona została nazwą AvantCap (wł. m6Am-cap–m7GpppBn6AmpG).

    Badacze zauważyli, że właściwości zmodyfikowanego mRNA AvantCap są silniejsze przy podaniu ich organizmom żywym, niż w przypadku komórek hodowanych w procesie in vitro. Naukowcy dostrzegli też szansę na hamowanie rozwoju nowotworów z użyciem mRNA kodującego białko charakterystyczne dla nowotworów, niemniej jednak doniesienia te wymagają potwierdzenia skuteczności na organizmie ludzkim, co wiąże się z koniecznością przeprowadzenia kosztownych i długotrwałych badań klinicznych.

    Dowiedzione właściwości to efekt długoletniej pracy całego zespołu, odkrycie zostało objęte ochroną patentową i w niedalekiej przyszłości ma zostać wdrożone w praktyce.

    Źródło: uw.edu.pl

    8mar, 2024
    Kobiety w polskiej medycynie

    Świat medycyny pełni bardzo ważna rolę, skupiając się na ratowaniu ludzkiego zdrowia i życia. Do wielu znaczących osiągnięć i odkryć przyczyniły się również kobiety, co warto podkreślić przy okazji Dnia Kobiet.

    Medycyna to także kobiety i ich osiągnięcia, przy okazji dzisiejszego święta warto przytoczyć Polki, które swoimi osiągnięciami zapisały się w historii świata medycznego.

    Maria Zakrzewska, lekarka polskiego pochodzenia, która w XIX wieku była pionierką kobiecej służby zdrowia w Stanach Zjednoczonych. Kobieta była absolwentką berlińskiej szkoły dla położnych, zaś po wyjeździe za ocean studiowała medycynę na Wydziale Lekarskim Western Reserve w Cleveland. Była założycielką Nowoangielskiego Szpitala dla Kobiet i Dzieci w Bostonie, jednej z ważniejszych ówczesnych instytucji medycznych dla kobiet.

    Zestawienie kobiet polskiego pochodzenia, których osiągnięcia zapisały się w historii medycyny nie mogło pominąć współczesnej, wybitnej postaci prof. Marii Siemionow, polskiej chirurg i chirurg plastycznej. Pracująca na co dzień w Stanach Zjednoczonych lekarka dokonała czwartego na świecie, a pierwszego w USA przeszczepu twarzy, który był pierwszą, niemal całkowitą transplantacją twarzy. Jest absolwentką Akademii Medycznej w Poznaniu, w Polsce uzyskała tytuł naukowy w dziedzinie medycyny, po emigracji do Stanów Zjednoczonych kontynuowała medyczną karierę, którą prowadzi do dziś odnosząc znaczące sukcesy.

    Anna Tomaszewicz-Dobrska, czyli pierwsza polska lekarka zajmująca się ginekologią i położnictwem w czasie zaborów. Lekarka przeprowadziła pierwsze w Polsce cesarskie cięcie, którego dokonała w 1918 roku. Polka po wyjeździe do Szwajcarii ukończyła studia medyczne, uzyskując tytuł doktora, tam też rozpoczęła karierę medyczną, którą kontynuowała w Rosji, zaś w 1880 roku powróciła do Polski. Lekarka była autorką licznych artykułów i publikacji, a także jednym z pierwszych członków Polskiego Towarzystwa Lekarskiego dla Kobiet.

    Irena Sendlerowa, polska pielęgniarka i sanitariuszka, która dzięki swojej odwadze i poświęceniu w czasie II wojny światowej uratowała około 2500 dzieci. Kobieta pracowała w dziale prawnym Sekcji Pomocy Matce i Dziecku, pełniąc jednocześnie funkcję pracowniczki socjalnej oraz psychoterapeutki, później rozpoczęła pracę w Wydziale Opieki Społecznej i Zdrowia Publicznego Zarządu miasta stołecznego, gdzie zastała ją wojna. Po wejściu Niemiec do Polski wraz ze współpracowniczkami zaczęła organizować pomoc cierpiącym dzieciom. Podczas Powstania Warszawskiego pracowała jako pielęgniarka PCK pod pseudonimem Siostra Jolanta.

    Kobiety pomimo wielu przeciwności wniosły wiele do świata medycyny i nie tylko, powyższe zestawienie to tylko kilka przykładów lekarek polskiego pochodzenia, które swoimi osiągnięciami wpisały się do świata medycyny.

    Źródła: polkiwmedycynie.pl, wikipedia.pl, cm.umk.pl, https://depot.ceon.pl/handle/123456789/7459

    6mar, 2024
    Światło i dźwięk mogą spowolnić chorobę Alzheimera

    Dzięki odpowiedniemu zastosowaniu migotającego światła i dźwięku o odpowiedniej częstotliwości możliwe jest pobudzenie mózgowych komórek do usuwania szkodliwych substancji, takich jak amyloid, który przyczynia się do postępu choroby Alzheimera.

    Wyniki badań opublikowane przez „Nature” sugerują, że światło i dźwięk mogą mieć pozytywny wpływ na zahamowanie postępów choroby Alzheimera. Wcześniejsze badania wykazały, że codzienna, godzinna ekspozycja na światło migoczące z częstotliwością 40 razy na sekundę oraz dźwięk o częstotliwości wynoszącej 40 Hz może przynieść obiecujące efekty spowalniające pogarszanie funkcji poznawczych.

    Z kolei teraz udało się udowodnić, że terapia światłem i dźwiękiem może wspomóc usuwanie szkodliwych substancji z mózgu. Okazuje się, że zastosowanie odpowiednich częstotliwości może przyspieszać usuwanie beta-amyloidu, a także innych toksycznych białek, które wpływają na pojawienie się problemów z koncentracją i pamięcią.

    Sieci komórek mózgowych w naturalny sposób synchronizują się ze sobą na poziomie wielu różnych częstotliwości, tworząc tzw. fale mózgowe, których częstotliwość na poziomie około 40 Hz obserwowana jest u ludzi w przypadku koncentrowania się, zapamiętywania informacji, czy przywracając wspomnienia. Wizualna lub słuchowa stymulacja o danej częstotliwości może nasilić prawidłowe funkcjonowanie fal mózgowych o tej samej częstotliwości, w 2016 roku przeprowadzono badania na małej próbie badawczej, których wyniki wykazały korzyści z zastosowanej metody, jednak nie wyjaśniono szczegółowo jak leczenie z wykorzystaniem tej metody mogłoby działać.

    Wyniki obecnego badania wyjaśniają sposób działania zastosowanej metody, okazuje się, że światło i dźwięk mogą oddziaływać poprzez wzmocnienie funkcji układu drenażowego mózgu, określanego również jako układ glimfatyczny. W czasie badań naukowcy wykazali także, że aktywność komórek mózgowych określanych jako interneurony może wyzwalać zwiększony przepływ glimfatyczny poprzez uwalnianie cząsteczki zwanej wazoaktywnym peptydem jelitowym. Zdaniem naukowców dzięki szczegółowemu zrozumieniu mechanizmu działania światła i dźwięku w niedalekiej przyszłości opracowane zostaną jeszcze skuteczniejsze rozwiązania.

    Źródło: PAP

    3mar, 2024
    Światowy Dzień Słuchu. Zaburzenia, profilaktyka i ochrona słuchu

    3 marca obchodzony jest Światowy Dzień Słuchu, symboliczny dzień powołany z inicjatywy Światowej Organizacji Zdrowia w celu szerzenia wiedzy na temat profilaktyki i ochrony słuchu, a także wspierania osób cierpiących z powodu niedosłuchu. W ten dzień szczególnie warto przytoczyć problematykę prawidłowego funkcjonowania i dysfunkcji tego zmysłu.

    Światowy Dzień Słuchu to coroczne święto poświęcone tematyce narządu słuchu, w tym roku dzień ten przebiega pod hasłem „Zmiana sposobu myślenia: sprawmy, aby pielęgnacja uszu i słuchu stała się rzeczywistością dla wszystkich!”. Motto to ma zmotywować do globalnej solidarności i działań na rzecz poprawy zdrowia słuchu osób na całym świecie.

    Zaburzenia narządu słuchu utrudniają codzienne funkcjonowanie człowieka, generują przykre dolegliwości, mogąc nawet prowadzić do rozwoju innych chorób. W przypadku dzieci niedosłuch może upośledzać prawidłowy rozwój komunikacji językowej oraz zmniejszać poziom ogólnych postępów, zaś w przypadku osób starszych zaburzenia słuchu mogą być przyczyną dysfunkcji poznawczych, a nawet wiązać się z podwyższonym ryzykiem wystąpienia choroby Alzheimera.

    Jak podkreśla prof. Henryk Skarżyński, problem wad słuchu stał się chorobą cywilizacyjną, a za zaburzenia słuchu obecnie często odpowiedzialny jest postęp cywilizacyjny i wszechogarniający nas hałas. Statystyki Światowej Organizacji Zdrowia ukazują, ze obecnie ponad 1,5 miliarda osób na świecie żyje z pewnego rodzaju niedosłuchem, zaś w 2050 roku liczba ta może wzrosnąć nawet do 2,5 miliarda.

    Na pogorszenie słuchu wpływ ma wiele czynników z codziennego życia współczesnego społeczeństwa, w tym m.in. częste stosowanie słuchawek dousznych, głośna muzyka od wczesnego dzieciństwa, a także leki ototoksyczne, a nawet zaburzenia krążenia, czy przemiany materii. Pocieszający jest fakt wielu alternatywnych możliwości leczenia wad słuchu, jakie obecnie są dostępne. Współcześnie w Polsce i na świecie nowoczesne metody leczenia wad słuchu dają pacjentom dostęp do najnowszych technologii i realną możliwość powrotu do świata dźwięków, ów fakt podkreśla prof. Henryk Skarżyński, światowej sławy wybitny specjalista w dziedzinie otolaryngologii i chirurgii słuchu, konsultant krajowy w dziedzinie otolaryngologii, dyrektor Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu oraz Światowego Centrum Słuchu w Kajetanach, gdzie od 21 lat wykonywanych jest najwięcej na świecie operacji poprawiających słuch.

    Skuteczna profilaktyka i wczesne wykrywanie chorób słuchu stanowią ważny element w efektywnym leczeniu i powstrzymywaniu rozwoju schorzeń tego zmysłu, dlatego też świadomość społeczna i badanie aparatu słuchu jest kluczowym elementem tego globalnego problemu.

    Źródła: Medycyna Praktyczna, Medexpress.pl

    https://www.mp.pl/pacjent/otolaryngologia/aktualnosci/159974,swiatowy-dzien-ochrony-sluchu

    https://www.medexpress.pl/ochrona-zdrowia/swiatowy-dzien-sluchu-2024-niewidzialna-niepelnosprawnosc/