Dr Wojciech Oczko (1537-1599) – nadworny lekarz trzech polskich królów (Zygmunta Augusta, Stefana Batorego i Zygmunta III Wazy). 

Dr Oczko był pionierem balneologii, czyli nauki o wodach termalnych. Określił metody leczenia chorych przy pomocy wód podziemnych i borowin, a także sklasyfikował wszystkie źródła wód leczniczych, które występowały na terenach ówczesnej Rzeczpospolitej.

Kompleksowo opisał całą znaną wówczas naukę dotyczącą kiły. Ówcześnie choroba była leczona preparatami, których głównym składnikiem była rtęć. Podawana doustnie oraz w formie maści powodowała więcej szkód niż korzyści. Dr Oczko kategorycznie zabraniał stosowania takiego leczenia.