Światło i dźwięk mogą spowolnić chorobę Alzheimera
Dzięki odpowiedniemu zastosowaniu migotającego światła i dźwięku o odpowiedniej częstotliwości możliwe jest pobudzenie mózgowych komórek do usuwania szkodliwych substancji, takich jak amyloid, który przyczynia się do postępu choroby Alzheimera.
Wyniki badań opublikowane przez „Nature” sugerują, że światło i dźwięk mogą mieć pozytywny wpływ na zahamowanie postępów choroby Alzheimera. Wcześniejsze badania wykazały, że codzienna, godzinna ekspozycja na światło migoczące z częstotliwością 40 razy na sekundę oraz dźwięk o częstotliwości wynoszącej 40 Hz może przynieść obiecujące efekty spowalniające pogarszanie funkcji poznawczych.
Z kolei teraz udało się udowodnić, że terapia światłem i dźwiękiem może wspomóc usuwanie szkodliwych substancji z mózgu. Okazuje się, że zastosowanie odpowiednich częstotliwości może przyspieszać usuwanie beta-amyloidu, a także innych toksycznych białek, które wpływają na pojawienie się problemów z koncentracją i pamięcią.
Sieci komórek mózgowych w naturalny sposób synchronizują się ze sobą na poziomie wielu różnych częstotliwości, tworząc tzw. fale mózgowe, których częstotliwość na poziomie około 40 Hz obserwowana jest u ludzi w przypadku koncentrowania się, zapamiętywania informacji, czy przywracając wspomnienia. Wizualna lub słuchowa stymulacja o danej częstotliwości może nasilić prawidłowe funkcjonowanie fal mózgowych o tej samej częstotliwości, w 2016 roku przeprowadzono badania na małej próbie badawczej, których wyniki wykazały korzyści z zastosowanej metody, jednak nie wyjaśniono szczegółowo jak leczenie z wykorzystaniem tej metody mogłoby działać.
Wyniki obecnego badania wyjaśniają sposób działania zastosowanej metody, okazuje się, że światło i dźwięk mogą oddziaływać poprzez wzmocnienie funkcji układu drenażowego mózgu, określanego również jako układ glimfatyczny. W czasie badań naukowcy wykazali także, że aktywność komórek mózgowych określanych jako interneurony może wyzwalać zwiększony przepływ glimfatyczny poprzez uwalnianie cząsteczki zwanej wazoaktywnym peptydem jelitowym. Zdaniem naukowców dzięki szczegółowemu zrozumieniu mechanizmu działania światła i dźwięku w niedalekiej przyszłości opracowane zostaną jeszcze skuteczniejsze rozwiązania.
Źródło: PAP