Celiakia jest przewlekłą chorobą o podłożu autoimmunologicznym, która w wyniku spożycia glutenu u osób mających predyspozycje genetyczne powoduje uszkodzenia jelita cienkiego. Glutenozależna choroba trzewna dotyka głównie przewód pokarmowy, objawiając się m.in. bólem brzucha, wzdęciami, choć jej objawy można zaobserwować też za pośrednictwem innych narządów.

Choroba trzewna określana celiakią to schorzenie genetyczne o autoimmunologicznym podłożu, które charakteryzuje się uszkodzeniami jelita cienkiego powstałych w wyniku spożycia glutenu, co z kolei jest skutkiem nieprawidłowej reakcji odpornościowej organizmu przeciw własnym tkankom. Organizm osoby chorej na tę chorobę nie toleruje glutenu, czyli poszczególnych składowych białka zawartego w zbożach. U pacjentów zmagających się z celiakia gluten powoduje kosmków jelitowych prowadząc do zaburzeń wchłaniania, niedożywienia i niedoborów składników odżywczych w organizmie.

Głównymi objawami choroby są problemy z obszaru przewodu pokarmowego, takie jak ból brzuch, czy wzdęcia, chociaż schorzenie może też przejawiać się pod postacią dyskomfortu innych narządów. Celiakia może pojawić się nagle, powodując wystąpienie wzmożonych objawów lub pod postacią stopniowo nasilających się syndromów. Może ona przebiegać też bezobjawowo.

Celiakia z reguły występuje u osób predysponowanych genetycznie, utrata tolerancji na gluten wystąpić może w każdym wieku, a jej czynnikami wyzwalającymi może być np. zapalenie żołądkowo-jelitowe, leki, czy operacja. Ryzyko wystąpienia choroby podwyższone jest u krewnych chorych na celiakię, cukrzycę typu 1, czy inne choroby autoimmunologiczne.

Diagnozę dotyczącą potwierdzenia wystąpienia schorzenia stawia się na podstawie wyników badań laboratoryjnych mających na celu oznaczenie aktywności swoistych przeciwciał oraz biopsji błony śluzowej jelita cienkiego. Niestety celiakia jest choroba nieuleczalną, a jedyną w pełni skuteczną metodą leczenia tego schorzenia jest stosowanie diety bezglutenowej przez całe życie. Niemniej jednak warto podkreślić, że współcześnie stosowanie tego rodzaju restrykcji żywieniowych jest dość prostą i powszechnie dostępną możliwością.

Źródło: Medycyna Praktyczna