Ozonoterapia to metoda leczenia, która skuteczna jest w leczeniu wielu różnorodnych schorzeń o podłożu zapalnym, zakaźnym, a nawet nowotworowym. Jednakże przez wykorzystanie ozonu, będącego głównym składnikiem terapii często leczenie to uznawane jest za medycynę niekonwencjonalną.

Ozonoterapia jest metodą leczenia z zakresu medycyny alternatywnej, jako główny składnik terapii wykorzystuje ozon, który może być dostarczany do organizmu różnymi drogami. Istotą ozonoterapii jest inaktywacja, czyli proces unieszkodliwienia wirusów, bakterii, grzybów i innych patogenów poprzez wykorzystanie mieszaniny ozonu i tlenu.

Sam ozon jest gazem toksycznym, a więc wykorzystany w nieodpowiedni sposób może doprowadzić nawet do śmierci, z tego też powodu w wielu przypadkach ozonowanie uznawane jest za niekonwencjonalna metodę leczenia. Niemniej jednak związek ten wykorzystywany w odpowiedni sposób ma wiele właściwości leczniczych, m.in. silnie natlenia organizm, poprawia krążenie krwi, neutralizuje drobnoustroje chorobotwórcze, stymuluje układ odpornościowy oraz pobudza zachodzące organizmie procesy biochemiczne.

Za twórcę ozonoterapii uważa się irlandzkiego lekarza Georgea Stokera, który na początku XX wieku rozpoczął leczenie swoich pacjentów właśnie z wykorzystaniem ozonu, wyniki tego przedsięwzięcia opublikował w 1916 r. na łamach The Lancet.

Ozonoterapia jest skuteczna metodą leczenia w przypadku wielu różnorodnych schorzeń, wykorzystuje się ją m.in. w leczeniu infekcji wirusowych, boreliozy, zapalenia stawów i kości, łuszczycy, trądziku, trudno gojących się ran, a także medycynie estetycznej, czy stomatologii. Pacjent mieszankę tlenu otrzymać może miejscowo lub ogólnoustrojowo, najczęściej stosowane metody aplikacji to iniekcja dożylna lub domięśniowa, płukanie zatok, rękaw lub but ozonowy, czy wstrzyknięcie substancji do krążków międzykręgowych.