Rudolf Stefan Jan Weigl (2 września 1883 – 11 sierpnia 1957) był polskim biologiem i wynalazcą pierwszej na świecie skutecznej szczepionki przeciwko tyfusowi plamistemu. Był także pionierem w wykorzystaniu owadów, zwłaszcza wszy odzieżowej, jako zwierząt laboratoryjnych do hodowli bakterii tyfusu plamistego.

Weigl urodził się w Przerowie w Austro-Węgrzech w rodzinie austriackiej. Po przedwczesnej śmierci ojca wychowywał go w polskich tradycjach kulturowych ojczym Józef Trojnar, profesor gimnazjów w Jaśle i Stryju. Uczęszczał do gimnazjum w Jaśle i Stryju, następnie studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie w 1907 r. uzyskał stopień doktora.

Po ukończeniu studiów Weigl został asystentem prof. Józefa Nusbauma-Hilarowicza, a w 1913 r. uzyskał doktorat i habilitację z zoologii, anatomii porównawczej i histologii. Jako privatdozent na Uniwersytecie Lwowskim prowadził badania nad budową komórki, zwłaszcza Aparat Golgiego i transplantacja.

W czasie I wojny światowej Weigl został powołany do służby wojskowej jako parazytolog. Zaczął badać tyfus, chorobę, która była wówczas epidemią, i wszy, które ją przenosiły. W wyniku szeroko zakrojonych badań wynalazł pierwszą na świecie skuteczną szczepionkę przeciwko tej śmiertelnej chorobie. Wykorzystał wszy jako zwierzęta laboratoryjne, co pozwoliło na dalsze badania nad tyfusem plamistym. W latach 1915-18 pracował w szpitalu wojskowym w Przemyślu, a następnie został kierownikiem nowo utworzonej Pracowni Badań nad Tyfusem Tyfusowym w Przemyślu.

W 1920 roku Weigl został mianowany profesorem biologii ogólnej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W okresie międzywojennym kontynuował badania nad riketsją, czynnikiem sprawczym tyfusu plamistego oraz nad szczepionką przeciw tyfusowi. On i jego współpracownicy zorganizowali laboratorium w starym budynku uniwersyteckim przy ul. Mikołaja, w którym produkowali niewielkie ilości szczepionki przeciw tyfusowi.

Weigl zyskał uznanie na całym świecie dzięki kampanii szczepień przeciwko gorączce plamistej w belgijskich misjach katolickich w Chinach, która uratowała życie wielu misjonarzom i tysiącom Chińczyków. Otrzymał od papieża Order św. Grzegorza Wielkiego, od Belgów Order Leopolda, członkostwo w wielu instytucjach naukowych. Jego nazwisko było wielokrotnie nominowane do Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny. Założony przez niego w 1930 r. Instytut Weigla we Lwowie działa do dziś jako Instytut Patologii Doświadczalnej, Onkologii i Radiobiologii w Kijowie na Ukrainie.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rudolf_Weigl